Hayat, hüzün ve müzik

“Duraklar da müziğe dahildir.”
Stefan Zweig
…
…
Müzik ve hayat arasında çok büyük benzerlikler var.
Müzik, ritim, melodi ve armoniler, iniş çıkışlardan, dalgalanmalardan, duraklardan oluşur. Bunlar olmazsa, müzik olmaz.
Bir düşünün:
Sürekli do notası geliyor enstrümandan. Sadece do.
Ona müzik denilmez.
Ortada müzik olması için bütün notalara ihtiyaç var.
Sadece notalar mı?
Hayır.
Ritim, duraklar, hızlanma ve yavaşlamalar da gerekir.
Bu sayede yıllardır dinlenegelen eşsiz besteler ortaya çıkar.
Bunlara eklenen armoniler, akorlar, senfonik yorumlarla bir beste, dinleyenler için adeta bir ziyafete dönüşür.
…
Hayat da müzik gibidir.
İnişler, çıkışlar, duraklar, hızlanmalar, yavaşlamalar olur.
Sevinçler, hüzünler, kederler…
Hastalıklar, musibetler, kazalar…
Bekleyişler, sabırlar, şifalar, devalar…
Bunlar yoksa, hayat yeknesaktır, monotondur, durağandır.
…
Bir de esma-i hüsna var.
Güzel Rabbimizin güzel isimleri.
Bu isimlerin bilinmesi, görülmesi, tecelli etmesi için hayatın değişmesi, iniş çıkışların olması gerekir.
Hastalıklar olmasa Şâfi (şifa veren) ismini anlayamazdık.
Açlık olmasa Rezzak (rızık veren) ismini bilemezdik.
Karanlık olmasa Nur (aydınlatan) ismini tanıyamazdık.
…
Attila İlhan bakın ne diyor:
“Hayat zamanda iz bırakmaz
Bir boşluğa düşersin bir boşluktan
Birikip yeniden sıçramak için
Elde var hüzün…”
…
Günlük hayatın süratli temposu içinde biraz mola vermek, bambaşka dünyalara adım atmak için, bazı besteleri buraya yazalım. İsteyenler Youtube’dan aşağıdaki kelimelerle aratıp dinleyebilir:
Aşkın İle Aşıklar – Dervişane
Dostluk – Yansımalar
Senin Dışında – Uğur Işılak
Ey Büt-i Nev Eda – Zülfü Livaneli