Fırat Kızıltuğ’un Türk musikisi tarihi üzerine yazdığı kitap olan Dilbeste’yi inceledim.
Category: manset
Âciz ve Kâdir
“Uyandım, yıllardır uyandığım uykular gibi. Yeni bir güne selam verme bahtı ile.”
Sevginin İzinde
“Bir kez Gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil / Yetmiş iki millet dahi elin yüzün yumaz değil”
Sahibine Ulaşmayan Mektup
“İki yakamdan tutmuş bırakmıyor gülüşlerin / Gözümü kapatınca gözlerin geliyor aklıma”
Hüznün Sarı Altın Yaprakları
Onlar, hüznün sarı altın yaprakları… / Oysa yemyeşil Aksa’da oynamalıydılar!
Baba Nasihati
“Derman diye sen de gözün yaşına / Sarılınca beni anlarsın oğul.”
Bize Öyle Evler Yapın ki
Ev, insanın gönlüdür. Gönül insanın sarayıdır. Sevilince, sevdiklerimizin sarayında yaşarız onlarla bir olur evimiz, sarayımız. Maddi evlere gelince onlarda ruhlarımızın koruyucusu bedenlerimizi muhafaza etmek içindir.
Görmezden Geldiklerimiz
“Zoru kabul edemiyoruz, acıyı hissetmek istemiyoruz ve en zoru da ne biliyor musun Arif?”
Bekleyiş
Ve dönüp gidin, bakmayın ardınıza / Tuzlu acılarla dindireceğim susuzluğumu
Yolsuz Yolcu
Kabullenemiyor çocuk, / Var ne demekti ki yok ne olsun.