Yâr Düştü

Günkurusu akşamlardan payımıza zâr düştü

Âh nazenin kelebeğin sinesine kor düştü

Nimetinin sarhoşluğu mest ederken ademi

Masumiyet ziyan oldu iffet düştü, sur düştü

Bedevidir ruhlarımız vahaları çöl etti
Ziynet iken şu insanlık, hırslarımız çul etti
Ahsen-i takvim hilkâti üç şakîye kul etti
Zalim ile birlik oldu beylik düştü, ser düştü

Samimiyet hicap etti riya sultan olunca
Tul-i emel tek gayemiz, ser levhamız olunca
Kadim Bizans tanrıları gönüllere dolunca
Hakk’ı tutan direk düştü, sancak düştü, sır düştü

Bab-ı necat kapısını öksüz kaldı açan yok
Secdelerde nurla dolup karanlığa saçan yok
Sevgilinin hatrı deyip suhuleti seçen yok
Adlarına yemin vardı “Zeytin” düştü, “Tur” düştü

Ettik diye güzel sözü yazdı mı ki melekler
Razı olur sandık heyhat, Hakk’a aşık felekler
Şehâdetin rüknûdur bu çaba bekler, ar bekler
Rasûl’ümden şu toprağa girye düştü, ter düştü

Araf bende, içimdeki yol bilmezin mekanı
Usül nedir, edep nedir bilmek gerek erkanı
“Oku” gönlüm ilk emrini, Adı ile Furkan’ı
Fasıkların defterine azap düştü, şer düştü

Masiva’dan Mavera’ya belki de son kafile
Bir vaat yok bak yarına zannın çoğu nafile
Fikret gönlüm vakitlice yazmasınlar safile
Sadıkların paylarına o Yâr düştü, kâr düştü