Kudüs’e Mektup

Emine Savaş

 

İlahi, çatlayacak, sinemi kurtar âhtan
Gece midir gündüz mü, bihaberim sabahtan
Kapatsam da gözümü, sesleri masumların
Vicdanımı yırtarak geliyor dört cenahtan

Âh kutlu Kudüs mihrin, ağır imiş vah bana
Seni sen yapan kader, ezelden nikâh bana
Yârsın Kıblegâh gibi, ar’sın ümmet boynunda
Tutmaz isem elinden mahşerde eyvah bana

Kudüs’üm gönül yaram, kendime bütün öfkem
Sen Resulün şahidi, sen benim yitik ülkem
Namusu, şerifisin secdedeki başların
Ey sen kıble-i hadi, Ey Arzu’l Mübâreke’m

Unuttuk biz de burda Sen ağlarken gülmeyi
Ne çok isteriz bilsen, “kardeş geldik” demeyi
Sende akan o kanlar elimize bulaştı
Nasip et Ya Müntakim, “öcün aldık” demeyi

Hava, su zehr olur mu, oluyormuş Ya Celâl
İçin için kanıyor, yüreğimiz Ya Cemâl
Beşerden insanlığa, geçemez oldu dünya
Unuttuk sözümüzü, Sen eriştir Ya Kemâl

Boğazıma dizilen nimetin hakkı içün
Kudüs’e bahşettiğin kıymetin hakkı içün
Perişan hanelere, masumlarına acı
Arşı, ferşi kaplayan Rahmetin hakkı içün

Yine Zeytin dağından seyretsem seni Kudüs
Özgür çocuk sesiyle inletsem seni Kudüs
Son Nebi’nin şanına, Kitab’ıma hürmetle
Minberlerden aşk ile anlatsam seni Kudüs