Sabırla rahmet olan her damlaya sığarım
Suya hasret topraklar gözümden tanır beni
Müjde olup şafakta gönüllere yağarım
Göz göz açan çiğdemler özümden tanır beni 

Küllerde saklı közüm beklediğim bir rüzgâr
Özlediğim yağmurlar hangi mekâna yağar
Ruhum öte âlemde bu âlemse bana dar
Lebbeykle koşuşanlar izimden tanır beni

Gönlüm bir tek heceye sığınan ahu şimdi
Yangınlardan sakınan sevdanın ruhu şimdi
Külde saklı köz olan yüreğim hu hu şimdi                             
Güle destan yazanlar gizimden tanır beni

Gurbet elden sılaya hicret etmek kolay mı     
Güneşe saçlarını taratan dolunay mı
Saniyeler ömrümden düşülen çıkmaz ay mı
Yıldızlarca kayanlar tozumdan tanır beni 

Yüreğimin dilini ancak nazlı yar anlar
Bir aşkın ardı sıra akıp gider zamanlar
Mehtaplı bir gecede diz çökünce volkanlar
Şu dumanlı doruklar pozumdan tanır beni

Mısraların peşinde Türkçedir gönül dili

Gözü enginlerdeyken yücedir gönül dili

Bir derviş edasıyla nicedir gönül dili

Gül kokulu cananım nazımdan tanır beni