-Salih Bucak-
…
…
Şeffaf, hava tanecikleridir…
Kuşlardan kıvrak, tüylerden hafif.
Yeryüzünü sarmıştır, kucaklamıştır.
Geçip gidebilirler içlerinden Güneş’in ışıkları.
Hani fırtınalar içinde bile dinginliği dingin,
Küçücük lambalar yanar içlerinde.
Yeryüzü böylece aydınlanabilir,
Herşey böylece latif.
…
Bir fırtına sebep olabilir doğabilmelerine,
Yağmur damlacıklarının.
Elektrik alabilirler birbirlerinden bulutlar birdenbire.
Susuz topraklardır…
Meydandadır bütün yaşayanlarıyla beraber.
Yerçekimi ortalıkta görünmez.
Ellerdir cezbeden yağmur damlacıklarını,
Gökyüzünde bulutları çekip çeviren.
…
Ellerinden tutabildikleri kadar koparabilirler yağmur damlacıklarının ağırlıklarından.
Şeffaf hava tanecikleri, ancak yine o kadar serinleyebilirler.
Bir sükûnet vermeliler yağmur damlacıklarına
İvmelerini, ivediliklerini alabilsinler,
Yeryüzüne rahmet olarak inebilsinler yağmur damlacıkları.
Arş’ı olabilsinler hani hayatın,
Düzgün ve doğru kılabilsinler kılacaklarını.
…
Uyanıp yemyeşil düşlerinden,
Sayfalar açsınlar etraflarımızda.
Devir teslimler, şenlikler, ölçülü akıp gitmeler…
Saniyelik, dakikalık, günlük, mevsimlik…
Aheste ve çok aheste olsunlar bazıları.
Hiç geç kalmasınlar işlerine.
Aceleci olmasınlar bazıları yine.
Yalnız… Hızlı ve çabuk.
…
Sevinçlerini taşısınlar…
Renklerle, kokularla, şekillerle, seslerle…
Her köşede kaynayan hayatların.
Hani mektuplarla gelip geçerler…
Nurdan kelimeler, içtenlikli cümleler.
Saadet çiçekleridir…
Belli olsun buralı olmadıkları.
Kalbimize doğan hülasaların.
…
İyilikler, güzellikler, gizli bir el düşünülsün.
Bu hesaplar, hasılatlar, hoş soğuklar, hoş sıcaklar.
Akanlar hiç durulmasın.
Dere ırmak çağıldasın, bizim için tutulsunlar hem Güneş’ler hem de Ay’lar,
Apaçık olsun herşey!..
Boş hayaller kurulmasın, vehimler hiç barınmasın.
İçten gelsin eğilsinler, teşekkürler, çok şükürler.